Φωτόνια περιστρέφονται χωρίς έλεγχο
στα χιλιοστόμετρα του εγκεφάλου μου,
ταχύτερα από το φως
κεντούν μια ίριδα στο σκοτεινιασμένο βλέμμα

Σαν εργάτες πειθαρχημένοι
ανοίγουν μια σήραγγα στη σκέψη
και χτίζουν ακούραστα ήλιους μικροσκοπικούς
φλεγόμενες βολίδες να με πλήξουν

Κάτω από τον κροταφικό λοβό
μυριάδες νευρώνες ετοιμάζουν την αλλαγή μου,
συνάπτουν ιδεών κυκλώματα και αρθρώσεις
μέχρι που να μην έχω διαφυγή

Είμαι ο μαθηματικός συνδυασμός
των ενστίκτων μου και της νόησης,
ισόβιο αυτόματο των αισθήσεων,
μια θάλασσα από δυνατότητες

Φωτόνια περιδινούνται σαν κύματα
μέσα στα αιμάτινα βάθη της συνείδησης
και με τις σκισμένες σάρκες της καρδιάς μου
με ξαναφτιάχνουν από την αρχή